- smutek i przygnębienie występujące przez większą część dnia, 

- negatywne myśli, poczucie beznadziei,

- nasilający się brak pewności siebie,

- trudność w podejmowaniu decyzji,

- znaczne osłabienie energii życiowej, bierność, trudność w wykonywaniu najprostszych codziennych czynności,

- stałe uczucie zmęczenia, wyczerpanie,

- ciągłe napięcie, rozdrażnienie, niezdolność do odprężenia,

- kłopoty ze snem (nadmierna senność lub bezsenność), 

- pogorszenie się koncentracji i pamięci; 

- zaburzenia łaknienia: utrata apetytu lub wzmożone łaknienie,

- niemożność odczuwania przyjemności i przeżywania radości, także przy zajmowaniu się dzieckiem,

- poczucie bycia bezwartościową, złą matką, obwinianie się, 

- złe samopoczucie fizyczne, bolesność ciała bez wyraźnej somatycznej przyczyny,

- przewrażliwienie na punkcie zdrowia i rozwoju dziecka, zamartwianie się o karmienie, sen, płacz,

- obojętność wobec potrzeb potomstwa lub trudność w odczytaniu i zrozumieniu sygnałów wysyłanych przez dziecko,

- rozdrażnienie i lęk w kontakcie z dzieckiem,

- niepokój i ciągłe pobudzenie zmuszające do nerwowego sprawdzania, czy dziecko śpi, oddycha,

- postrzeganie dziecka jako wyjątkowo kłopotliwego,

- potrzeba izolowania się, unikanie kontaktów z ludźmi,

- nawracające myśli o śmierci lub myśli samobójcze